Afgelopen maandag was het weer verzamelen geblazen aan de inkom van AC De Zaat voor de maandelijkse gemeenteraadszitting. Ook deze keer mochten de raadsleden optreden voor een groot publiek. Zoals verwacht alweer een stevige delegatie uit Steendorp, gesteund door een afvaardiging uit Tielrode en zelfs de Hollebeek wijk tekende present! Het lijkt alsof de burgerbewegingen in Temse zich stilaan verenigen en een tegenbeweging in gang zetten van onderuit, als reactie op het eenzijdige bestuursmodel waaraan het gemeentebestuur blijft vasthouden!  Op "groot nieuws" was het wachten tot het negende punt op aanvraag, de vergadering was toen al vergevorderd en we waren al lang gelukkig met het uitzicht dat we vanuit de raadszaal op de Schelde hadden. 

Groen wilde, bij uitblijven van een "officiële" mededeling, graag te horen krijgen welk advies de GECORO geformuleerd heeft rond het RUP Steenbakkerij Steendorp. Schepen Verbeke wond er geen doekjes om, het RUP Steenbakkerij kreeg van de Gemeentelijke commissie ruimtelijke ordening unaniem negatief advies! Een droge mededeling, het beroerde de gemeenteraad niet!

Het nieuws rimpelde door de zesde verdieping van AC De Zaat, alsof iedereen deze uitspraak had verwacht. Iedereen kijkt toch vooral uit wat het bestuur met dit advies zal doen. Maar dat is voor later deze zomer, en deze korte mededeling was voor schepen Verbeke meteen zijn allerlaatste tussenkomst in de gemeenteraad, voor hij deze zomer de fakkel als schepen doorgeeft. 

Tot zover de flash forward,  terug naar het begin van de zitting. 

Dat de gemeenteraad de laatste tijd zoveel volk op de been brengt is tegelijk merkwaardig als een positieve evolutie maar die mobilisatie is natuurlijk ingegeven door een groeiende ongerustheid over dit bestuur en niet persé door groeiende interesse in de politiek. Want we moeten eerlijk zijn, zo'n openbare gemeenteraadszitting is niet meteen het toonbeeld van inspirerend politiek debat. Er werden wat mededelingen gedaan, er werd gestemd, er werd wat rondgekeken, de meerderheid gaf elkaar geregeld schouderklopjes over het "gedegen" bestuur en de burgemeester genoot duidelijk van het optreden voor een groot live publiek! Inhoudelijk kabbelde de vergadering verder. Over de definitie van schadelijk onkruid, over de lijst de minister Schauvliege verwacht van de lokale besturen over woonreservegebieden over de"vreemdelingentaks" en jaarrekeningen en over de Wilfordkaai.

In eerdere berichten schreven we al over de onterechte subsidie van €150.00 die werd toegekend aan de privé investeerder Kaai-Invest die op dit moment de Wilfordkaai onder handen neemt. De gouverneur floot het gemeentebestuur hierover terug. Het is niet de bevoegdheid van het college om zomaar 150.000 EUR belastingsgeld te schenken aan een bedrijf dat werken uitvoert op terreinen die geen eigendom zijn van de gemeente.Bovendien stond hier geen enkel contract of resultaatsverbintenis tegenover.  

We schreven over dit soort "goodwill" betaling dat deze thuishoren in een oude politieke cultuur. En kijk, over ouderwetse politieke cultuur gesproken, we vielen dan ook bijna van onze stoel toen we vernamen dat de meerderheid middels een "nieuwe" samenwerkingsovereenkomst met Kaai Invest, dat ter stemming werd voorgelegd, die "onvolkomenheden" heeft weggewerkt en zo de schenking van €150.000 op enkele weken voor oplevering van de kaai alsnog rechtsgeldig maakt.

De SPa-Groen fractie was hierover niet te spreken. "Eerst €150.000 schenken, om dan, na de kritiek, 6 maanden later en vlak voor het einde van de werken een samenwerkingsovereenkomst op te maken om de oppositie en ontevreden omwonenden de mond te snoeren! Dat is onaanvaardbaarder",  gaf Bert Bauwelinck (SPa) als repliek. Raf Catthoor (Groen) merkte op dat er bovenop de €150.000 nog €40.000 extra zal worden terugbetaald aan de privé investeerder. "Die man mag/kan toch niet opdraaien voor straatverlichting", counterde schepen Verbeke deze opmerking, "dus hij koopt de verlichting aan en wij betalen ze terug!"

De burgemeester die duidelijk verveeld zat met deze kwestie, kon zijn irritatie nauwelijks verbergen en begon op te sommen wat zijn meerderheid al allemaal heeft verwezenlijkt in deze legislatuur. Een nieuw woonzorgcentrum, de uitbreiding van de Roxy en natuurlijk het zwembad! "Iedereen wilde een nieuw zwembad, wij hebben voor dat zwembad gezorgd en dat heeft consequenties op andere investeringen!", aldus de burgemeester. Het aanwezige publiek was duidelijk niet onder de indruk. Raf Catthoor (Groen): "Waarom hebben jullie dan niet gekozen voor een publiek-private samenwerking voor de Wilfordkaai, zoals met het zwembad, dan zou de gemeente tenminste nog wat uitgaven kunnen recupereren?". 

"Beste mijnheer Catthoor", kwam de burgemeester driftig tussen, "het is de bestuursmeerderheid die zijn eigen beslissingen maakt. Wij zijn het bestuur, jullie zijn de oppositie en wij hebben deze beslissing over het Kaai-dossier in eer en geweten genomen. Dat jullie daar anders over denken dat is evident, maar zolang wij de meerderheid zijn nemen wij de beslissingen. Als dat in de toekomst anders zou zijn dan zullen wij tegen al jullie beslissingen stemmen en zullen jullie uiteindelijk beslissen, maar dat is vooralsnog niet het geval!", aldus een duidelijk geërgerde burgemeester. "Dan zullen wij alleszins op uw vragen antwoorden en niet naast de kwestie zoals u nu doet!", merkte Raf Catthoor fijntjes op.

Tot zover het Kaaidossier, oppositie en tegenstand de mond gesnoerd door een stukje papier, een contract om geschonken geld alsnog te verantwoorden. Bij dit soort van "oplossingen" en truken maken we steeds de bedenking: Zouden wij hier als particulier of onderneming ook mee wegkomen? De politiek laat hiermee pijnlijk duidelijk zien dat het zich toch altijd ietje meer kan permitteren. 

Zoals de burgemeester reeds benadrukte, wij zijn de oppositie en het is dus per definitie makkelijk om kritiek te uiten op het bestuur maar we kunnen ons toch niet van de indruk ontdoen dat deze meerderheid, zonder te oordelen over het individuele werk van de schepenen en gemeenteambtenaren, enkel het hoogstnoodzakelijke doet voor onze gemeente. Waar is de bezieling en gedrevenheid die bij een politiek engagement hoort. Politiek is geen job, het is een mandaat door de burger gegeven en het is de plicht van de mandataris om er alles uit te halen ten dienste van de bevolking en het maatschappelijk belang. 

We stellen vast dat ook in de politiek een zekere gelatenheid sluipt als zo'n mandaat te lang duurt. Met dooddoeners als: er is geen draagvlak, geen geld, wij nemen de beslissingen,.... kabbelt het bestuur verder richting oktober 2018. 

Het is een bestuur van lopende zaken geworden. Verandering van spijs doet eten!